Coöperatief leren in afstandsonderwijs

Hoewel collaboratief leren, probleemgestuurd leren en projectgestuurd leren hun plaats hebben in afstandsonderwijs, springt coöperatief leren eruit als de meest gestructureerde en georganiseerde benadering, met unieke voordelen. Deze gestructureerde methode, zoals uiteengezet door Johnson en Johnson (1999), is vooral waardevol bij het creëren van een gecontroleerde en georganiseerde leeromgeving in virtuele instellingen. Laten we ons verdiepen in de kernprincipes van coöperatief leren, zoals bepleit door Johnson et al. (1999, 2014), en verkennen hoe dit past bij de gestructureerde aard van afstandsonderwijs:

  • Gestructureerde Groepen en Rollen: Coöperatief leren in afstandsonderwijs betekent het vormen van gestructureerde groepen met duidelijke rollen en verantwoordelijkheden. Studenten werken samen binnen deze vooraf gedefinieerde teams, wat zorgt voor een zeer georganiseerde en gecoördineerde benadering van het leren. Deze gestructureerde opzet bevordert efficiëntie en verantwoordelijkheid.

  • Doelgericht Leren: Het coöperatieve leermodelemfaseert goed gedefinieerde leerdoelen en -resultaten. In gestructureerd afstandsonderwijs is deze doelgerichte aanpak bijzonder waardevol om ervoor te zorgen dat alle deelnemers op één lijn zitten en werken aan specifieke onderwijsdoeleinden.

  • Door de Docent Geleide Facilitatie: In gestructureerd coöperatief leren neemt de docent een actievere rol op zich als facilitator van kennis en groepsprocessen. In afstandsonderwijs is deze begeleiding essentieel om orde te handhaven en ervoor te zorgen dat het leerproces gefocust en georganiseerd blijft.

  • Duidelijke Richtlijnen en Procedures: Coöperatief leren in gestructureerd afstandsonderwijs steunt op duidelijke richtlijnen en procedures om groepsinteracties en taken te reguleren. Deze vooraf bepaalde regels creëren een gecontroleerde en systematische leeromgeving, wat bijzonder effectief kan zijn in virtuele instellingen waar zelfregulatie cruciaal is.

  • Beoordelingsafstemming: Beoordelingen zijn afgestemd op het gestructureerde coöperatieve leerproces, waardoor zowel individuele als groepsbijdragen systematisch worden geëvalueerd. Deze aanpak bevordert eerlijkheid en transparantie bij het beoordelen van studentenprestaties.

  • Sequentiële Leeractiviteiten: Gestructureerd coöperatief leren omvat vaak zorgvuldig gesorteerde leeractiviteiten. Deze stapsgewijze progressie zorgt ervoor dat studenten hun kennis en vaardigheden op een systematische manier opbouwen, wat de gestructureerde aard van afstandsonderwijs weerspiegelt.

  • Feedback en Monitoring: Continue feedback en monitoring zijn integraal onderdeel van gestructureerd coöperatief leren. In afstandsonderwijs vergemakkelijken digitale hulpmiddelen en platformen de voortdurende beoordeling en feedback, waardoor docenten de voortgang kunnen volgen en tijdige begeleiding kunnen bieden.

  • Individuele en Groepsverantwoordelijkheid: Zowel individuele als groepsverantwoordelijkheid worden benadrukt in gestructureerd coöperatief leren. Studenten zijn verantwoordelijk voor hun bijdragen, wat ervoor zorgt dat iedereen actief deelneemt en bijdraagt aan het algehele groepssucces.

  • Vaardigheidsontwikkeling: Deze gestructureerde aanpak bevordert de ontwikkeling van vaardigheden, inclusief effectieve communicatie, teamwork en probleemoplossing. In afstandsonderwijs zijn deze vaardigheden van vitaal belang voor studenten om virtuele groepsdynamieken te navigeren en cohesief te werken naar gedeelde doelen.

Een van de meest populaire methoden binnen de probleemgestuurde methodologie en een van de meest gunstige in termen van leren is de Jigsaw (Saputra et al., 2019; Sulfemi & Kamalia, 2020).In essentie, Jigsaw is een benadering waarin studenten lid zijn van twee verschillende groepen:

  • Een groep van "basis" leerlingen of een groep leerlingen, die niet gespecialiseerd zijn in een bepaalde inhoud.

  • Een groep van "expert" leerlingen: Degenen die door te werken aan bepaalde inhoud bepaalde vaardigheden en bepaalde inhoud verwerven, waardoor ze experts worden op dat onderwerp.

Op deze manier worden studenten elke keer dat ze als groep samenkomen, gepresenteerd met verschillende doelstellingen en opdrachten die bijdragen aan gezamenlijke leervordering. Binnen de context van de Jigsaw-benadering verbeteren studenten niet alleen hun begrip van de tekst, maar hebben ze ook de mogelijkheid om hun cognitieve en communicatieve vaardigheden aan te scherpen en toe te passen.

Een korte uitleg over de methodologie zal worden gegeven om dieper in te gaan op de methodologie:

  1. Vorming van basisteams: Studenten worden verdeeld in kleine groepen, meestal vier tot zes personen, en krijgen een specifiek onderwerp of inhoud om te bestuderen.

  2. Thematische experts: Binnen elke basisgroep krijgt elke student een bepaald subonderwerp of aspect van het algemene onderwerp toegewezen. Elke student wordt een "expert" in zijn of haar subonderwerp en is verantwoordelijk voor het verkrijgen van diepgaande kennis erover.

  3. Expertgroepen: Na het bestuderen van hun subonderwerpen in kerngroepen, worden de "experts" in elk subonderwerp gegroepeerd in nieuwe groepen genaamd "expertgroepen". In deze groepen deelt elke student zijn of haar kennis over zijn of haar subonderwerp met de anderen, zodat alle groepsleden bekwaam worden in alle aspecten van het algemene onderwerp.

  4. Evaluatie en presentatie: Zodra de expertgroepen kennis hebben opgedaan over alle subonderwerpen, keren studenten terug naar hun oorspronkelijke thuisgroepen. Elke student deelt de kennis die ze hebben opgedaan in de expertgroep met hun leeftijdsgenoten in de basisgroep. Dit kan het creëren van een gezamenlijk rapport, een presentatie of een andere activiteit die informatie-uitwisseling mogelijk maakt inhouden (Cult of Pedagogy, 2015).

Deze methodologie was inderdaad ontworpen en bedoeld voor face-to-face leren, maar hoe kan dit worden aangepast aan de online omgeving? Hieronder worden een aantal aanbevelingen gegeven:

Allereerst, stel dezelfde taak voor alle leerlingen en stel door vragen vast welke leerlingen waarschijnlijk meer of minder expert zijn in de verschillende onderwerpen van dezelfde taak, Deze vragen kunnen zijn:

  • Wat begrijp je niet of waar ben je in de war over?

  • Waar wil je meer over weten?

  • Wat is voor jou logisch?

Zodra de vragen gesteld zijn, worden ze met de klas gedeeld, en dan worden de groepen ontworpen (we raden aan dat de docent de groepen creëert voor een grotere leerervaring).

De tweede stap, is om elke expertgroep volgens onderwerp in individuele chatkamers te scheiden om aan de specifieke inhoud van de expertgroep te werken en deze uit te diepen.

De derde stap is om deze groepen van experts in verschillende privékamers te mengen, zodat elke "expert" persoon zijn of haar onderwerp aan de andere experts kan uitleggen.

Tot slot, alle initiële experts worden weer samengebracht en zetten een presentatie op over het gemeenschappelijke onderwerp, niet alleen over waar ze experts in waren. Hiervoor wordt voorgesteld om interactieve presentaties te gebruiken (zoals Nearpod) om discussie en betrokkenheid van studenten tijdens de presentatie te stimuleren.

Last updated